Postaw mnie na piedestale ciepienia

Postaw mnie na piedestale mojego cierpienia.
Namaluj mnie i staraj się zapomnieć o twoich smutkach.
Jesteś artystą, który zmienił się w kata.
Pędzle nie są już na równi z subtelnością,
stały się narzędziem kaźni.
Lubisz zadawać cierpienie, lubisz mieć władzę, lubisz związywać ręce sznurem, prawda? 
Znęcasz się nade mną jak nad brudnym szczurem.
Postaw mnie na piedestale mojego cierpienia. 
   

człowiek latami błądząc we mgle kłamstw, odnajduje w niej swoje miejsce, bo tak wygodniej.
mgła czasem jednak opada, a wtedy ludzki konformizm będzie musiał zetknąć się z tym, czego nie chciało mu się szukać. 
z prawdą.



zaczynam od początku. pozostawiam przy sobie 4 bliskie mi osoby. "SELEKCJONUJĘ"